گذر خاموش نمایشگاه گرافیتی در گالری سیحون 2

گذر خاموش نمایشگاه گرافیتی


گالری سیحون دو اقدام به برگزاری نمایشگاه انفرادی هنر گرافیتی کرده است.


به گزارش بخش تجسمی آکادمی هنر، این نمایشگاه که چهارم خرداد افتتاح خواهد شد تا 23ام همین ماه ادامه دارد. نکته جالب در مورد این نمایشگاه اعلام نکردن نام هنرمند است. گالری سیحون تنها نمایشگاه انفرادی را در متن خبر ارسالی برای آکادمی هنر فرستاده است و حتی بر روی پوستر و تارنمای خود این گالری خبری از نام هنرمند نیست. مشخص نیست که آیا هنرمند در روز افتتاحیه معرفی خواهد شد یا هنرمند تصمیم دارد مانند مشهورترین هنرمند گرافیتی یعنی بنکسی خودش را معرفی نکند.



در مقدمه‌ای بر این نمایشگاه پیام حیدر قزوینی با عنوان دشنه در دیس آورده است: «در جهاني كه در هر لحظه‌ و هركجايش از ضرورت عقلانيت و گفت‌وگو و نفي خشونت صحبت مي‌شود اسلحه قرار است چه چيزي را نمايندگي كند؟ آيا نه اين است كه براي تحققِ مفاهيمي نظير صلح و جهان عاري از خشونت، هر نوعي از سلاح را بايد نفي كرد و با كساني هم‌صدا شد كه در هر وضعيتي از گفت‌‌وگو دفاع مي‌كنند؟ اگر يك‌روز در گوشه‌اي از خياباني، كوچه‌اي يا ميداني نقش دشنه‌اي را بر ديوار ببينيم چه واكنشي نشان خواهيم داد؟ مي‌توان سروته ماجرا را اين‌چنين هم آورد كه اين ديگر چه نوعي از توحش است و چرا بايد نماد خشونت را بر ديوار يك شهر تصوير كنيم. اما اين همه‌ي ماجرا نيست. مسئله اين است كه در برابر خشونت عرياني كه مدام بر ما تحميل مي‌شود چه نوع واكنشي مي‌توان و بايد نشان داد؟ مثلا آيا در مواجهه با فاشيسمِ قرن بيستمي همچنان مي‌توان در قالبِ ژستِ انساني مدرن و صلح‌طلب فرو رفت و از ضرورت گفت‌وگو حرف زد؟ واضح‌تر: آيا تنها راه مواجهه با خشونت ساز‌ماندهي‌شده‌ي سيستم‌هاي غالب، دفاع از ايده گفت‌وگو است و آيا اين، نفيِ هرنوعي از مقاومت و تن دادن به خشونت و سركوب موجود نيست؟ در وضعيتي كه تنها يك صدا به گوش مي‌رسد وهر صداي ديگري هنوز به گوش‌ها نرسيده «خاموش» مي‌شود، چگونه مي‌توان گفت‌وگو كرد و چنين است كه در اين وضعيت دفاع از گفت‌ و گو ازقضا دفاع از وضع موجود با همه خشونت‌هاي نهفته در آن است و نتيجه‌اش تنها اخته‌تر كردن همان وضعيت موجود است. در يك وضعيت سترون كه هر نوعي از مقاومت با اتهام راديكال بودن يا غيرعقلاني بودن به گوشه‌اي پرتاب مي‌شود، مفاهيمي مثل نقد منصفانه يا ضرورت گفت‌وگو هم‌صدا شدن با صداي غالب و سركوب هر قسمي از مقاومت است. چنين است كه در اين وضعيت مي‌توان از تمثيلي دفاع كرد كه ماياكوفسكيِ شاعر اين‌چنين صورت‌بندي‌اش كرده بود:‌ «مي‌خواهم/ قلمم در فهرست اسلحه‌ها بيايد! / سرنيزه و قلم-/ اين‌گونه باشد تمثيل!» قلم به مثابه اسلحه، نه ترويج خشونت كه ازقضا تن زدن از خشونت‌ عريان وضعيت موجود است. در جهاني كه به قولِ «بامدادِ» شاعر «گزمه‌ها قديسانند»، بايد از نمايندگان اصلي خشونت تقدس‌زدايي كرد. تناقض‌هاي موجود در وضعيت امروزين ما بيش از هر چيز ما را به هول و اضطراب دچار مي‌كنند. هول و اضطرابي كه در هر گوشه‌اي از شهر و در ميان انبوهي از ماشين‌ها و صداهاي گوشخراش و رنگ‌هاي دل‌آزار ديده مي‌شوند. با اين‌ها چه مي‌توان كرد؟  تصوير كردن آنها بر ديوار شهر اگرچه از هول و اضطراب و بلاهت وضعيت موجود نمي‌كاهد اما دست‌كم واقعيت را آن‌طور كه هست در معرض ديد رهگذران مضطرب قرار مي‌دهد».



علاقه‌مندان برای مشاهده آثار می‌توانند غیر از افتتاحیه از ساعت 11 تا 19 برای مشاهده آثار به آدرس زعفرانیه، خیابان کیهان، کوچه سینایی، شماره 24 مراجعه کنند. گفتنی است گالری روزهای دوشنبه تعطیل است.

درباره نویسنده :
نام نویسنده: تحریریه آکادمی هنر