مجسمه سیمرغ آهنین ضلع جنوبی تماشاخانه ایرانشهر نصب گردید
- توضیحات
- دسته: اخبار تئاتر
- منتشر شده در 1389-06-04 16:09
خالق این اثر هنری علی داوری است.وی متولد 1335 تهران ؛ تکنسین هواپیمایی ایران ایر بوده و پس از بازنشستگی از سال 1379 به طور جدی و حرفه ای ساخت مجسمه های آهنین را آغاز نمود.
علی داوری ،در بنگاه های اوراقی ماشین های فرسوده می گردد و وقتی قطعه ی را می یابد در همان لحظه تصویر نهایی مجسمه هایش را در ذهنش اش می سازد.اگرچه شاید پیدا کردن سایر قطعات اثر چندین روز به طول بینجامد اما سرانجام به آنچه که در ذهن داشته می رسد.
بیش از80% سیمرغ آهنین با قطعات فرسوده خودرو ها ساخته شد ه و با ارتفاعی دو متری و عرضی به اندازه یک ونیم متر.پس از 2 ماه در مقابل ضلع جنوبی تماشاخانه ی ایران شهر جای گرفت.
علی داوری درباره انگیزه اش از نصب سیمرغ در این مکان گفت:" به یاد پدر مرحومم سیمرغ را در اینجا می گذارم.هنگام کودکی وقتی روزی با پدردر خیابان انقلاب قدم میزدیم پدر به جایی اشاره کرد و گفت : آنجا محل کار من است( اشاره به محل کنونی خانه هنرمندان که روزگاری متعلق به ارتش بود) و وقتی که من به طور حرفه ای مجسمه های آهنین ام را ساختم به یاد آن روز کودکی و احترام به پدر تصمیم بر آن گرفتم که با مدیریت خانه هنرمندان مذاکره ای در این باب انجام دهم. هنگامی که با دکتر جوزانی در این خصوص به توافق رسیدیم و ایشان از طرح استقبال نمودند بر آن شدیم تا سیمرغ را در مقابل تماشاخانه ی ایران شهر نصب کرده و در آینده ای نزدیک مجسمه چوپان زیر درخت بید را که در ارتفاعی حدود 3 متر خواهد بود را در سمت چپ ورودی خانه هنرمندان نصب نماییم ."
وی اظهار نمود از این که آثار آهنین اش زیر برف و باران رنگ میبازند و زنگ میزنندو به اصاالت اصلی خود که همان آهن است باز می گردند خوشنود می شوم. سیمرغ هم از این قاعده مستثنی نیست و با وجود آنکه با لایه ای از کیلر پوشیده شده اما به مرور از ریزش برف و باران در امان نخواهد بود و زنگ خواهد زد که وی اظهار می داردآثارش رااینگونه بیشتر دوست دارد.
.
سازنده ی سیمرغ آهنین ، دوست دارد آثارش درمعرض دید همگان قرار گیرد .وی معتقد است ؛ "سیمرغ را نباید محبوس کرد و باید آنرا در فضای باز در معرض دید مردم گذاشت چرا که با گذر هر عابر و توجه اش به سیمرغ خشنود خواهم شد.شاید مردم دوست داشته باشند آهن های فرسوده ای را که تبدیل به اثری هنری شده را از نزدیک ببینند و آن را لمس کنند و من از این ارتباط خرسند خواهم شد. چون این آثار متعلق به مردم هستند و مطمئن هستم آنها خود مراقب سیمرغ خواهند بود و مطمئنم که به آن آسیبی نخواهند زد.
علی داوری ،در بنگاه های اوراقی ماشین های فرسوده می گردد و وقتی قطعه ی را می یابد در همان لحظه تصویر نهایی مجسمه هایش را در ذهنش اش می سازد.اگرچه شاید پیدا کردن سایر قطعات اثر چندین روز به طول بینجامد اما سرانجام به آنچه که در ذهن داشته می رسد.
بیش از80% سیمرغ آهنین با قطعات فرسوده خودرو ها ساخته شد ه و با ارتفاعی دو متری و عرضی به اندازه یک ونیم متر.پس از 2 ماه در مقابل ضلع جنوبی تماشاخانه ی ایران شهر جای گرفت.
علی داوری درباره انگیزه اش از نصب سیمرغ در این مکان گفت:" به یاد پدر مرحومم سیمرغ را در اینجا می گذارم.هنگام کودکی وقتی روزی با پدردر خیابان انقلاب قدم میزدیم پدر به جایی اشاره کرد و گفت : آنجا محل کار من است( اشاره به محل کنونی خانه هنرمندان که روزگاری متعلق به ارتش بود) و وقتی که من به طور حرفه ای مجسمه های آهنین ام را ساختم به یاد آن روز کودکی و احترام به پدر تصمیم بر آن گرفتم که با مدیریت خانه هنرمندان مذاکره ای در این باب انجام دهم. هنگامی که با دکتر جوزانی در این خصوص به توافق رسیدیم و ایشان از طرح استقبال نمودند بر آن شدیم تا سیمرغ را در مقابل تماشاخانه ی ایران شهر نصب کرده و در آینده ای نزدیک مجسمه چوپان زیر درخت بید را که در ارتفاعی حدود 3 متر خواهد بود را در سمت چپ ورودی خانه هنرمندان نصب نماییم ."
وی اظهار نمود از این که آثار آهنین اش زیر برف و باران رنگ میبازند و زنگ میزنندو به اصاالت اصلی خود که همان آهن است باز می گردند خوشنود می شوم. سیمرغ هم از این قاعده مستثنی نیست و با وجود آنکه با لایه ای از کیلر پوشیده شده اما به مرور از ریزش برف و باران در امان نخواهد بود و زنگ خواهد زد که وی اظهار می داردآثارش رااینگونه بیشتر دوست دارد.
.
سازنده ی سیمرغ آهنین ، دوست دارد آثارش درمعرض دید همگان قرار گیرد .وی معتقد است ؛ "سیمرغ را نباید محبوس کرد و باید آنرا در فضای باز در معرض دید مردم گذاشت چرا که با گذر هر عابر و توجه اش به سیمرغ خشنود خواهم شد.شاید مردم دوست داشته باشند آهن های فرسوده ای را که تبدیل به اثری هنری شده را از نزدیک ببینند و آن را لمس کنند و من از این ارتباط خرسند خواهم شد. چون این آثار متعلق به مردم هستند و مطمئن هستم آنها خود مراقب سیمرغ خواهند بود و مطمئنم که به آن آسیبی نخواهند زد.
منبع: سایت تماشاخانه ایرانشهر