پرتره

  جشنواره فیلم کن 2016 چند روز پیش به پایان رسید و فیلم «من، دنیل بلیک» ساخته کن لوچ توانست جایزه نخل طلا را از آن خود کند. (برندگان این جشنواره را می توانید در اینجا ببینید)   از پیش از شروع جشنواره و البته در حین آن تمام سعی خود را کردیم که با اخبار، گزارش و نقد فیلم‌های یکی از مهم‌ترین جشنواره‌های فیلم جهان شما را از حال و هوای حاکم بر آن باخبر کنیم.   اکنون و پس از پایان جشنواره می‌تو

    نقد 8 فیلم کاندید اسکار بهترین فیلم 2016 در این مطلب قصد داریم سایر فیلم‌هایی که کاندید اسکار بهترین فیلم نشدند ولی در سال 2015 جزء مهم‌ترین‌ فیلم‌ها به شمار می‌روند را یکجا کنار هم داشته باشیم. برای خواندن نقدها روی لینک نقدها یا عکس آن کلیک کنید. ادامه مطلب: نقد فیلم‌های مهم سال 2015 اضافه کردن دیدگاه جدید

  اشاره: حتماً برای شما هم پیش آمده که به لطف معجزه‌ی اینترنت -و مهم‌تر از آن، دانلودمنیجر!- در این دریای لایتناهی دنبال فیلم‌هایی بگردید که زمانی حتی خواب دیدن‌شان را نمی‌دیدید! آثاری که نویسندگانِ فلان مجله‌ی مشهور سینمایی سال‌ها توی بوق‌وکرنا کرده بودند که چنین‌اند و چنان یا بهمان منتقد شناخته‌شده‌ی اهلِ ینگه‌ی دنیا در فهرست بهترین‌های عمرش قرارشان داده بود و یا این‌که نامزد و برنده‌ی چهار-پ

  در این مطلب می‌توانید نقد تمامی فیلم‌های نامزد اسکار 2016 را انتخاب و مطالعه کنید کافی است بر روی پوستر یکی از فیلم‌ها کلیک کنید تا به صفحه نقد همان فیلم بروید. گفتنی است فیلم‌هایی که از آن‌ها دو نقد منتشر شده است بر روی لینک نقد آن کلیک کنید. در کنار هر فیلم اطلاعات جزئی نیز منتشر شده است.   ادامه مطلب: پرونده: نقد و معرفی تمامی فیلم‌های نامزد اسکار 2016 اضافه کردن دیدگاه جدید

        اگر مرلین مونرو زنده بود اکنون88 سال داشت. نوشته‌های زیادی مرلین مونرو -این بلوندِ آمریکایی- را از جنبه‌های مختلف بررسی کرده است. بخش مهمی از نوشته‌ها او را به صورت زنی خنگ و احمق در خدمت نظام سرمایه‌داری هالیوود تصویر کرده‌اند؛ کسی که از خود اختیاری برای کنترل نحو‌‌ة بازیگری‌اش نداشت و تنها به‌صورت یک ابژة میلِ هوس و به صورتِ یک عروسک خیمه‌شب‌بازی برای تولید سرمایه در هالیوود عمل می

  «برای آزادی، نان و لهستان جدید». این بخشی از ترانه‌ی یادبود یانکو یشنفسکی است که کریستینا یاندا در تیتراژ پایانی مرد آهنی (1981)، با صدایی شبیه ضجه‌های یک ماده ‌گرگ می‌خواند. لهستان جدید، با تمام ابهام‌های ناشی از واژه‌ی «جدید» همواره بزرگترین رویای لهستان بوده است. کشوری که بیشترین زخم‌های قرن بیستم را بر تن خود داشت و تاریخ، فرصت التیام آن‌ها را نداده بود. بهترین مثال ‌تاریخی در تایید این