اختصاصی

  • برندگان ونیز ۲۰۲۲ مشخص شدند، سهم پررنگ سینمای ایران در بخش های مختلف

    هفتاد و نهمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم ونیز شنبه شب با اعلام برندگان و مراسم اختتامیه به کار خود پایان داد. این جشنواره در ونیز ایتالیا از ۳۱ اوت تا ۱۰ سپتامبر ۲۰۲۲ برگزار شد. مستند همه زیبایی و خونریزی (All the beauty and the bloodshed) به کارگردانی لورا پویترس برنده شیر طلایی برای بهترین فیلم در هفتاد و نهمین دو...

Red: پیرها می‎تازند


 بار دیگر نوبت به بازیگران پیشکسوت سینما رسیده است که پس از چند سال قهرمانان تین ایجری بتوانند بر پرده سینما خوش بدرخشند. کارگردانان خوب هم بیشتر به پیشکسوتان اعتماد می‎کنند. سال جاری میلادی سه فیلم Unthinkable، The Expendables و Red با بازیگران اصلی میانگین سنی 50 به بالا توانستند رنگ موفقیت قابل توجهی را شاهد باشند. فیلم مورد بررسی گل سرسبد آن‎هاست. بروس ویلیس 55 ساله، جان مالکوویچ 56 ساله، مورگان فریمن 73 ساله، هلن میرن 65 ساله و البته در بین آن‎ها ماری لوئیس پارکر 46 و کارل اوربان 38 ساله هم دیده می‎شوند.

 

 RED

 

 

در سال بعدی هم جان فاوریو که سری مردآهنی را در کارنامه دارد این بار به سراغ هریسون فورد 68 ساله در نقش اصلی و البته دنیل کرگ و سام راکول 42 ساله در فیلم جدیدش با عنوان کابویها و غریبهها Cowboys & Aliens  رفته است. در مأموریت غیر ممکن 4 هم کروز 48 ساله شده است. این لیست تازه با صرفنظر کردن از توقف ناپذیر Unstoppable  و کتاب الای The Book of Eli هر دو با بازی دنزل واشنگتن 56 ساله در نقش‎های اصلی است. حتی باید پذیرفت که جانی دپ، جرج کلونی و برد پیت هم که قهرمان اصلی فیلم‎های متعدد هستند در آستانه 50 سالگی به سر می‎برند. پرورش نیافتن نسل جدید برای سینمای اکشن و مهیج یکی از علل چنین امری است.

 

Red (آر ای دی مخفف بازنشسته و فوق‎العاده خطرناک) عنوانی است که روی فرانک موسِس (بروس ویلیس) پس از بازنشستگی گذاشته شده است. او یکی از مؤثرترین کارمندان CIA بوده است که توانسته به قول خودشان دولت‎هایی را از کار بیاندازد. این فیلم ساخته رابرت شوئینکه کارگردان خوش ذوقی است که کار خود را با فیلم رده بی Tatoo آغاز کرد. نسلی که به سمت B-Movie در بین این سال‎ها رفته است به شدت تحت تأثیر رابرت رودریگز هستند. تنها کافی است سکانس جالب و عجیب و غریب فرودگاه را به یاد آورید. جنس اکشن این فیلم با دیگر صحنه‎ها متفاوت است و کاملا تحت تأثیر سینمای رودریگز می‎باشد. شلیک یک گلوله به مرکز گلوله یک آرپی‎جی!

 

 

 

Red در عین سکانس‎های درخشان اکشن و کارگردانی خوب شوئینکه سیاست‎های کلان CIA را به نقد می‎کشد. گروهی از مردان سازمان اطلاعات آمریکا که در گوانتانامو 1981 نقش کوچکی داشته‎اند حال با گذشت زمان بازنشسته شده‎اند. مردان و زنانی که هر کدام خدمات زیادی به دولت ایالات متحده ارائه داده‎اند. یکی از آن افراد به پست مهم معاونت ریاست جمهوری این کشور منصوب شده است. برای اینکه کارهای رقت انگیز او در آن زمان روشن نشود تصمیم به از میان برداشتن تمامی افراد باقیمانده از آن تاریخ است. در این بین چند نفری که پست‎های مهم‎تری داشته‎اند و با رویه CIA کاملا آشنا هستند.

 

 

 

فیلم نشان می‎دهد برای CIA بهترین افرادشان هم تاریخ مصرف دارند. هیچ کس نباید حتی حاضر به بازنشستگی پس از لیست بلند بالایی از مأموریت‎های مختلف داشته باشد. تصمیم به بازنشستگی یک جور مرگ خودخواسته برای یک مأمور سازمان اطلاعات محسوب می‎شود. این خط مشی فکری به هیچ احد و ناسی رحم نمی‎کند و همه را از دم تیغ می‎گذراند. بارها شاهد چنین فیلم‎هایی بوده‎ایم که اگر قهرمان فیلم زنده مانده تنها به این دلیل می‎باشد که با هویتی جدید حاضر شده به زندگی ادامه دهد.

 

در تریلر اکشن پیش رو هم وضع چنین است. افراد بدون شکستن هیچ هنجاری باید کشته شوند و برای فرار از چنین مهلکه‎ای تصمیم می‎گیرند معاون رئیس جمهور را بکشند تا از این وضعیت خلاص شوند ولی در ادامه خود به ابزار نجات جان او بدل می‎شوند و بدین ترتیب به او می‎فهمانند که هیچ اطلاعاتی از جانب آن‎ها از گوانتانامو درز نخواهد کرد. این تنها دلیلی می‎شود که این چند نفر به نقطه‎ای دور بروند و زندگی باقیمانده را در خفا سپری کنند.

 

 

درباره نویسنده :
مهدی میرقادی
نام نویسنده: مهدی میرقادی

طراح مد، انیماتور و منتقد سینما / همکاری با نشریات داخلی و خارجی

کارشناس طراحی مد از RMIT ملبورن

کارشناس ارشد انیمیشن از LASALLE College of the Arts سنگاپور


نوشتن دیدگاه


تصویر امنیتی
تصویر امنیتی جدید

مطالب مرتبط

تحلیل سینما

تحلیل تجسمی

پیشنهاد کتاب

باستان شناسی سینما