یادداشت‌های تحریریه

حواشی که بهای بلیت تئاتر در یک ماه اخیر داشته بهانه‌ای برای نگارش سرمقاله جدید آکادمی هنر شد. نمایش بینوایان به کارگردانی حسین پارسایی تقریبا سپر بلای نمایش دیگر یعنی می‌سی‌سی‌پی نشسته می‌میرد شد تا همه رسانه‌ها و حتی هنرمندان تئاتر به آن بپردازند که لازم دانستم به چند نکته ساده و برخی نگاه‌های سطحی اشاره داشته باشم. 1-    نمایش بینوایان بی‌شک به سبب فروش نمایش موزیکال «الیور توییست» ساخته شده

سازندگان ساخت ایران 2 در نشستی در یک رستوران لوکس که با حضور خبرنگاران (البته به گفته خود خبرنگاران تعداد عکاسان اینستاگرامی ۲ تا ۳ برابر آن‌ها بوده) نشستی را برگزار کرده‌اند. این نشست با حواشی همراه بود که مهم‌ترین آن دانلود غیرقانونی ممنوع است، بود.بنری در پشت عوامل با چنین پیامی قرار داشت و بازیگران یا بغض کردند یا دانلود کنندگان را دزد خطاب کردند یا بازیگری که در یک سال در ۱۰ فیلم و سریال حض

  در روزگاری که پایگاهی تخصصی در زمینه هنر وجود نداشت و معدود سایت‌هایی بودند که اخبار سینما را منتشر می‌کردند به فکر تارنمایی افتادیم تا ویژگی متفاوتی از نشریات دکه‌ای داشته باشد و علی‌رغم جذب مخاطبِ علاقه‌مند، برای دانشجویان هنر نیز مفید باشد. حال هشت سال گذشته و شاید باورکردنی نباشد گذر این همه سال نویسندگان، اساتید و مترجمانی که دست به دست هم دادند تا این تارنما روز به روز مطالب مفیدی در زم

اگر پیشتر تن «صدا و سیما» هر چند سال یک بار و زمان قرعه کشی جام جهانی در دوره‌ای که «ایران» هم سهمی از گوی‌های طلایی داشت، می‌لرزید؛ حالا هر چند هفته یک بار هراس از مواجهه با اتفاقی ناگوار مدیران تلویزیونی را تا پای مواجهه با زلزله‌ای چند ریشتری می‌لرزاند. کافی است سفری به فضای مجازی داشته باشند و حتی صفحه یکِ امروز رسانه‌های مکتوب را مرور کنند تا آوار اتفاق را تخمین بزنند.   ادامه مطلب: چالشی

بیش از یک هفته است اتهام اخلاقی و آزار جنسی که به هاروی واینشتاین زده شده سرتیتر اخبار مختلف خبرگزاری‌ها و نشریات مختلف است. ابتدا دو خبرنگار از روزنامه نیویورک تایمز این خبر را پنجشنبه دو هفته پیش منتشر کردند و تا به امروز هم‌چنان در صدر اخبار رسانه‌های مختلف قرار دارد و عوامل مختلف سینما به آن واکنش نشان می‌دهند. ابتدا اتهام را بازگو می‌کنم سپس ابعاد قضاوت و در نهایت نظر نهایی خودم در مورد یکی

۱.  سینما در دو مرحله واقعیت را شوکه کرد. نخستین شوکی که سینما پیش از جنگ جهانی دوم به حیات انسانی وارد کرد، بیان مستقیم حرکت بود. سینما موفق شد با تغییر زوایای دوربین (که البته در خدمت روایت بودند) اندیشه را وارد دینامیسمِ حیات کند [ضعفی که دلوز به‌درستی در ساختارگرایان مشاهده کرده بود همین عدم گشودگیِ تفکر آن‌ها به حیات بود]. شوک دومِ سینما که بعد از جنگ‌جهانی دوم و با سینمای نئورئال آغاز می‌ش