شاید کیفر بزرگترین نقاش زنده جهان باشد اگر بزرگی حامل معنایی باشد در جهانی که به آن پرتاب شده‌ایم. جهان اضطراب و اندوه. جهانی بازنمایی شده در هیچ و نامتناهی.ادامه مطلب: آنسلم کیفر؛ گذشته/ خوانش تصویر، شماره‌ی پانزدهم اضافه کردن دیدگاه جدید

  نقاشان بزرگ تاریخ از قرون وسطا تا امروز همواره به پرسشی بنیادین بازگشته‌اند تا به میانجی خط و رنگ آن را طرحی نو دراندازند. پرسشی که رابطه‌ی خدا-انسان را در فیگوری تاریخی در بدنی بحرانی جستجو می‌کند: فیگور مسیح بر صلیب. ادامه مطلب: مسیح ولاسکز، پرسش/ خوانش تصویر؛ شماره‌ی چهاردهم اضافه کردن دیدگاه جدید

  شاگال بنای باشکوه تاریخ هنر را ویران می‌کند. از طراحی تا پرسپکتیو، از ترکیب‌بندی تا توازن. او با گسست از وضعیت ذات رهایی بخش هنر را عیان می‌کند. ذاتی که نامتعین است و تن به قاعده نمی‌دهد. شاگال نشان می‌دهد چگونه معنای هنر از داوینچی با آن نظم جنون آسا و طراحی بی‌نقص تا فیگوری خام و کودکانه گسترده است و چگونه عنصر رهایی بخش هنر در جادوی اکسپرسیو و معجزه بیان پنهان شده است. ادامه مطلب: مارک شا

  سیزیف اسرار خدایان را نزد انسان ها فاش کرد. مرگ را به زنجیر کشید و زندگی را در آغوش گرفت . زندگی با تمام شهوت‌ها و لذت هایش پولوتون خدای جنگ را مامور کرد تا "مرگ" را از زنجیر رها کند.  ادامه مطلب: تکرار؛ کارگران در راهِ خانه‌ی ادوارد مونش/ خوانش تصویر شماره‌ی دوازدهم اضافه کردن دیدگاه جدید

بدن‌های تکه پاره و سرخی خون بر خاک، خندق‌هایی در تصرف بی‌شمار بدن‌های بی‌جان، صدای ضجه‌ها و آرزوهای بر باد رفته، سیگارهای بی‌آتش رها شده و عکس‌های نیمه سوخته از لبخند زیباترین معشوقان جهان، تصویر آشنای هر جنگی است. ادامه مطلب: گاز خردل؛ جان سینگر سارجنت/ خوانش تصویر؛ شماره‌ی یازدهم اضافه کردن دیدگاه جدید

    کرانه‌های گنگ خبر داشتند چه سان ایزد شادمانیظفر یافت، همان گونه که یکسره-پیروزگر، آنباکوس جوان از هند آمد و با شراب سپندمردم را از خواب برخیزاند. ادامه مطلب: فراخواندن شاعر/ شعری از هولدرلین اضافه کردن دیدگاه جدید

  هودلر نقاش سویسی هم‌عصر بحران بود. همسایه‎ی تاریخی که آبستن بود و همه‎ی فرزندانش در یک نفی بزرگ هر آنچه ساخته بودند را ویران می‎کردند و در جنونی بی پایان بر ویرانه‌ها، بنایی می‌ساختند تا دوباره ویرانش کنند. عصر ویرانه‌ها و زوال‌ها عصر هولدر است. بوم‌هایی که عمق را نفی می‌کردند و موضوع را بی‌اعتبار. زمانه‌ی گوگن و سزان. روزگار رویاهای بزرگ بر بستر ویرانه‌های بی‌شمار. ادامه مطلب: فِسُردگانِ هو

  نخستين بار در مقابل روايت ِ انقلابي ِ كاراوادجو از داستان قرباني شدن اسحاق ايستاده و در آن نظاره كرده‌اند. در اين روايت بديع از يك اسطوره‌ي مشهور يهودي- مسيحي، ديگر نشاني از آن ايثارگري ِ قهرمانانه مشاهده نمي‌شود. اسحاق خردسالي است هراسيده و ابراهيم نيز دژم‌خويي خشمگين با سگرمه‌هاي در هم فرو رفته. در چهره‌ي ملك مقرب نيز حتي نشان هراس از ابراهيم ِ قصي‌القلب مشاهده مي‌شود. از قرار وي غمخوارتر ا