آخرین مقالات تحلیلی

    * جهت اطلاع افرادی که فیلم را مشاهده نکرده‌اند؛ نگارنده به شکلی ناگزیر اشاره به برخی از وقایع فیلم کرده و خطر لو رفتن پایان داستان وجود دارد   نمای معرف در فیلم «آن سوی ابرها» با یک لانگ شات شکل می‌گیرد و سپس به همراه دوربینی آرام به قلب ماجرا و جایگاه کاراکتر در فضای طراحی شده برای داستان می‌رسیم. وقتی مخاطب با حرکت تیلت دوربین می‌تواند جایگاه طبقاتی کاراکتر را درک کند. در واقع فیلمساز در

    اگر به تاریخ مدرن و آشفته‌ی کره نظر بیفکنیم، دلبستگی و تمرکز پارک روی مقوله‌ی اسارت/آزادی امری توجیه‌پذیر و قابل فهم است. استعمار، جنگ داخلی، تفکیک ملیتی، دهه‌ها دیکتاتوری و فروپاشی بزرگ اقتصادی، مفاهیمی است که کره در قرن بیستم با آن مواجه بوده است. به همین علت اسارت او دائه-سو در همکلاسی قدیمی را به موازات سرخوردگی واپس‌رانده‌شده‌ای که در اذهان کره‌ای‌ها در دوران پیش از تحقق دموکراسی جریا

  وقتی در فصل جوایز به روی فیلم مستقل و کوچک «زمستان استخوان‌سوز» باز شد، همه ما از کسی که نقش دختر فیلم را بازی کرده بود شگفت زده شده بودیم که او کیست؟ وقتی جنیفر لاورنس در فهرست نهایی بهترین بازیگر زن سال قرار گرفته بود این نهایت سورپرایز این دختر بیست ساله بود. دو سال بعد از آن با مجموعه فیلم‌های «بازی‌های گرسنگی» وجه دیگری از او رونمایی شد و در همان سال برای فیلم «کتاب بارقه امید» اولین همک

"مارسل پروست خالق حماسه مدرن است و رمان در جستجوی زمان از دست ‌رفته، سیر و سلوک انسان مدرن. این سیر و سلوک در دنیایی به وقوع می‌پیوندد که هنجارهای متافیزیکی آن به‌کلی بر هم ریخته، ازل و ابد جابه‌جاشده و انسان سرگشته در آن، حقیقت مطلق را می‌جوید. مسیر کاوش انسان پروستی اما جاده‌ی عرفان سنتی نیست، در اینجا هنر جانشین عرفان می‌شود". ادامه مطلب: نقد رمان در جست‌وجوی زمان از دست رفته اثر مارسل پروست

    1 در الهیات یهودی، ابزوردیته، وضعیت بنیادینی است که یهوه را وادار می‌سازد جهان و انسان را خلق کند تا به‌این‌ترتیب، موجودیت و قدرت خویش را از طریق وجود دیگری تحقق بخشد؛ همچنین شیطان را ابداع می‌کند تا موجبات بازتولید میل خویش را محقق سازد. آیا تکرار همین رژیم اسطوره‌ای نیست که تاریخ بشری را به مثابة تاریخِ ساخت ویرانی نمایان می‌سازد؟ اما برای بازتولید لیبیدو۱ چه می‌توان کرد جز آنچه سیزیف،

  ۱- ما باید فیلم‌های سیاسی بسازیم. ۲- ما باید به گونه‌ای سیاسی فیلم بسازیم. ۳- اولی و دومی در تعارض با یکدیگرند و به دو مفهوم مخالف از دنیا تعلق دارند. ۴- اولی به مفهوم ایده‌آلیستی و متافیزیکی دنیا تعلق دارد. ۵- دومی به مفهوم علمی و دیالکتیکی دنیا تعلق دارد. ۶- فلسفه علمی علیه ایده آلیسم مبارزه می‌کند، و دیالکتیک علیه متافیزیک. ۷- این مبارزه، مبارزه‌ای بین کهنه و نو، بین اندیشه

       نهمین فیلم «آکی کوریسماکی»، «زندگی بوهمی» (1992)، حداقل چهاردهمین اقتباس سینمایی از رمان اپیزودیک «هنری مورگر»[1] (این اثر که در 1848 نوشته شد شامل داستان‌های کوتاهی است با ارتباطی اندک با یکدیگر به همین علت بسیاری معتقدند که اثر مورگر ساختار استاندارد یک رمان را ندارد و آن را شبه رمان یا نیمه رمان می‌دانند) است که بیشتر به خاطر اقتباس اپرایی «جاکومو پوچینی» از آن شهره است. جزئیات موقعیت

    میان معماری و سینما پیوند تاریخی و اجتماعی موثقی وجود دارد به‌گونه‌ای که میان جهشی که اساساً در مفهوم معماری و فضای مدرن در اواخر قرن نوزدهم به وجود آمد و شکل‌گیری سینما که سبب تحول و تغییر ادراک آدمی از مفهوم فضا شد، تقارن معناداری وجود دارد. محور اصلی این بحث، در زمینه‌ی نخست به زمینه‌های درون‌ماندگار مشترک این دو فرم هنری معطوف است یا همان‌طور که والتر بنیامین در مقاله «هنر در عصر بازتو