آخرین مقالات تحلیلی

مناقشات میان اندیشمندان و نویسندگان پیرامون چیستی هنر اسلامی از بدو خلق این هنر همیشه بحث برانگیز بوده و هست؛ در مقابل نظر عده‌ای که اصلاً قائل به وجود هنر اسلامی نیستند، عده‌ای هنر اسلامی را هنری می‌دانند که در جغرافیای سرزمین‌های اسلامی اتفاق افتاده و نظرشان بیشتر معطوف به معماری و صنایع مستظرفه‌ای است که رنگ و بوی تاریخ از آن به مشام می‌رسد. معضل چنین تفکری آنجا بالا می‌گیرد که هنر اسلامی با

فیلم «Memoria» در ظاهر پیرامون اختلالی شنوایی موسوم به بیماری «انفجار سر» در شخصیتی به نام «جسیکا» با هنرنمایی «تیلدا سوئینتن» است، اما این اثر تحسین شده در لیست نشریات معتبری همچون سایت‌اند‌ساوند، ایندی‌وایر و کایه‌دو‌سینما که نماینده‌ی سینمای کلمبیا در اسکار 2022 بود، با وجود همه‌ی بی صدایی‌اش، فریادی به بلندای توجه دارد. می‌توان به رسم معمولِ نقدهای جعلی با جملاتی کلیشه‌ای همچون «ریتم فیلم کُ

تازه‌ترین فیلم جین کمپیون با نام «قدرت سگ» یک اثر چشم نواز و در خور تحسین از سینمایی است که آمده یادآوری کند چگونه زمین و طبیعت عنصری محکم هستند مگر شیطان روی آن قدم بزند. کمپیون آن سوی مرزهای مونتانا، در نیوزلند تصویری از آمریکای ۱۹۲۰ پیش روی ما قرار داده که چگونه زمین، طبیعت و جاودانگی مرزهای خود را دگرگون شده می‌بینند. آمریکای مدرنی که همچون شیطان در نهایت پیروز نزاع امر مدرن در مقابل طبیعت و

  هنر یک کشور ارتباط مستقیم با منطقه جغرافیایی و زندگی مردم آن دارد. هنر یک کشور می‌تواند حاصل تمامی خصوصیات و مشخصات و آیینۀ واقعی و حقیقی آن کشور و جامعه‌اش باشد. «کویت» کشوری کوچک در منطقه خاورمیانه است که در منتهی علیه خلیج فارس قرار دارد. عراق و عربستان سعودی همسایگان زمینی آن بوده و با ایران نیز از راه آبی هم‌مرز است. بخش وسیعی از جمعیت کویت را مهاجران ایرانی (بیشتر از خوزستان) و یا اعراب

اصطلاح گرافیتی  مشتق از واژه یونانی گرافیاتو  به معنای خراشیدن است و معنای عام آن، هرگونه نوشتن و نقش‌اندازی کردن به‌وسیله خراشیدن است که قدیمی‌ترین نوع آن در مصر و یونان باستان یافت می‌شود (لغت‌نامه آکسفورد 2011). ادامه مطلب: گرافیتی در خیزش اعتراضی بحرین، هنر گرافیتی معاصر بحرین، به مثابۀ رسانۀ ساختاری اعتراضی در دستان... اضافه کردن دیدگاه جدید

در جهان پر ملال امروز میان انبوهی از عادات و شیوه‌های تکراری، گاه تجربه‌ی زیستی جدید مسیری تازه پیش روی  انسان گشوده و فصلی نو در زندگی او رقم می‌زند. تجربه‌ای که می‌تواند به تبلور اندیشه‌ای بینجامد و به درازای عمری طول بکشد. فیلم سرزمین آواره‌ها، روایتی مستندگونه از زندگی کوچ نشینی زنی به نام فرن در آستانه‌ی شصت سالگی است که بخش‌های مهمی از زندگی خویش همچون شغل، همسر و خانه اش را از دست داده و

مقدمه اثر «گویا و من» در سال 1398 توسط «فرح اصولی» نقاشی شده و متعلق به مجموعۀ «گوش کن! صدای فروشکستن تاریکی را می‌شنوی؟» می‌باشد. ابعاد این اثر 76 در 80 سانتی‌متر بوده و با تکنیک گواش روی مقوای ضخیم خلق شده است. این اثر در نمایشگاه انفرادی هنرمند با عنوان «جاری در زمان» در مجموعۀ پروژه‌های «009821» و همراه با رونمایی از کتاب آثار هنرمند و گفت‌وگوی «بهرنگ صمدزادگان» با وی، به نمایش درآمده است.

  چکیدهاکثر پژوهش‌های انجام‌گرفته با موضوع سیاه‌قلم باتوجه به‌ هویت و زمینه‌ فرهنگی آثار وی شکل گرفته‌اند. نقاش مشهور اما ناشناس نیمه‌دوم سده نهم‌هجری که بیشترین حجم آثار او در مرقع‌های کتابخانه توپقاپوی‌ استانبول نگهداری می‌شود. این نوشتار، فارغ از دغدغه هویت و بافت فرهنگی‌ آثار سیاه‌قلم، از اشکال و فرم‌های‌کارناوالی میخائیل‌باختین یاری‌جسته و منحصرا با نگاهی عمیق و تازه به جهان‌گروتسکی سیاه‌ق