قصه‌ها به کارگردانی رخشان بنی‌اعتماد در جشنواره فیلم ونیز اکران شد.

به گزارش بخش سینمایی اکادمی هنر، قصه‌ها که بهمن ماه گذشته در جشنواره فیلم فجر اکران شد نتوانست نظر منتقدان داخلی را به خود جلب نماید، اما نماینده ایران در بخش اصلی هفتاد و یکمین دورة جشنواره فیلم ونیز به شمار می‌رود.

«مي گن همة ما درست تو لحظة مرگمون بيست و يک گرم از دست مي‌ديم ، همه، بيست و يک گرم. ... »

21 گرم ايناريتو با ژانر درام خود، پيوندهاي روايي- محتوايي خلاقانه‌اي را به تصوير مي‌کشد که پس از گذشت لحظاتي از فيلم متوجة آن مي‌شويم. از سويي روايت سه گانة فيلم که با زندگي سه شخصيت داستان پيش مي‌رود دچار نوعي ناهنجاري يا به قولي ناروايتگري است. فيلم اثر متفاوتي است که بيننده را با سوء تفاهمي دائمي مواجه مي‌کند و زمان آن به اختلالي دچار است که مي‌توان آن را نتيجة چندپارگي روايي دانست. از سويي ديگر، فيلم زندگي عاطفي –رواني شخصيت هاي خود را با جزييات به تصوير مي‌کشد. رنج‌ها و خوشي‌ها و سرنوشت آن‌ها به هم گره مي‌خورد و هويت‌ها در هم مي‌آميزد. (براي مثال هويت ريورز و همسر کريستينا يکي مي‌شود).

دکتر فردوس حاجيان عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی در افتتاحیه کنسرت غزه عبدالحسین مختاباد اشعاری را به مردم غزه تقدیم کرد.

به گزارش آکادمی هنر، حاجیان اندیشمند برگزیده سازمان جهانی یونسکو شعر تاثيرگذار مادر، اي ننه دلاور من را براي حضار قرائت كرد.

به گزارش بخش پژوهشی آکادمی هنر، انتشارات علمی فرهنگی در راستای توسعه و ترویج فرهنگ کتاب‌خوانی و معرفی هر چه بهتر و بیشتر کتاب‌هایی که توسط این نشر منتشر شده، جلسات نقد و بررسی کتاب‌ برگزار می‌کند.

1. این تنها نوع بشر است که سرانجام روزی، ساعتی، آنی از تکرار حضور خود دچار خستگی و یأس می‌شود و در نهایت به بودنِ بی مایه‌ی خود آگاهی می‌یابد. یعنی برعکس جاندارانی همچون گیاهان که در حیات افقیِ خود بی هیچ نزاعی هم، تمامی شرایطِ محیط پیرامون‌اشان را می‌پذیرند و یا حیوانات که به صرف در حیطه‌ی امکان‌هایی محدود در جهت بقا حرکت می‌کنند؛ اما برای یک انسان این پی بردن به مفهوم کلیدی "من" است که به درک تنهایی‌های بی‌شائبه‌ی او منجر می‌شود. کلیدی که دست‌آخر لاجرم بر قفلِ اندیشه‌ی او می‌چرخد و فاصله‌ی "من" را با تمام دنیای متصور شده‌اش مشخص می‌کند. او در واقع در این موقعیت تازه است که بالاخره از خود می‌پرسد "چگونه می‌تواند بر این تنهایی و تهی بودن خود پایان دهد؟" و آن‌گاه است که به یکباره نیازمند وقوع پدیده‌ای برای اثبات حضور خود می‌شود و پس از آن است که تمامی کنش‌ها را بی‌رحمانه آزمایش می‌کند، غافل از آن‌که انسان فاقد امکان ایجاد فعلی است و هر فعلی در بستری از لاجرم‌ها رخ می‌دهد و تکرار و امکان طبیعی آن ما را بدان آگاه می‌سازد و این در واقع هوشیاری، سرمستی فریبکارانه، یا احتمال مغرورانه‌ی ماست که ما را در توهم انتخاب و آزادی به بند می‌کشد و بهانه‌ای می‌شود برای تلاش بیشتر برای اثبات فاعلانگی و گذر بی‌رحمانه ی زمان، به مانند رودی خروشان بر ما.
 

کارل یوهان برنهارد، برادرزاده کرستین برنهارد، عکاس نامدار سوئدی مجموعه‌ای از پرتره‌های این هنرمند را به موزه ملی استکهلم اهدا کرد.

به گزارش بخش تجسمی آکادمی هنر، کرستین برنهارد در سال ۱۹۳۹ جایزه بزرگ سوئد را به خاطر پرتره‌ای که از برادرش کارل گوستاو برنهارد گرفته بود به دست آورد. در میان پرتره‌هایی که او عکاسی کرده نام شخصیت‌های مشهور سوئد هم‌چون لارس هانسون بازیگر مطرح این کشور نیز دیده می‌شود.

ا

به گزارش بخش نمایش آکادمی هنر، نمایش کسی نیست همه داستان‌ها را به یاد آورد که نوشته محمد چرم‌شیر وبه کارگردانی رضا‌ حداد است و پیش از این دی‌ماه 82 در سالن قشقائی تئاترشهر اجرا شده بود، شهریور و مهر ماه امسال پس از 10 سال در سالن استاد سمندریان تماشاخانه ایرانشهر به صحنه می‌رود.

اگر تنها چیزی که ون دیزل می‌تواند خوب انجام دهد را نام ببریم بازی‌های رسانه‌های اجتماعی است و اگر بخواهیم مورد دیگری را عنوان کنیم درخشیدن روی صفحه سینما است.