جامعه شناسی هنر

  مقدمه  هنرهای نمایشی در ژاپن در عمل به خاطر فاصله از دنیای غرب مسیری متفاوت از جریان رایج پشت سر گذاشته‌اند. ورود سینما به ژاپن نه از مسیرهای متداول غربی که از جاده‌ی شرقی و خودی صورت گرفت. شاید این ادعا گزاف نباشد که ژاپنی‌ها سینمای خودشان را مجزا از جریان اصلی سینما اختراع کردند. این را می‌شود به خوبی در ژانرهای مستقل و متفاوت ژاپنی، سبک بازی منحصر به فرد ژاپنی یا منطق روایی شرقی در سینمای ژ

بی‌خود و بی‌جهت فیلمی به کارگردانی رضا کاهانی (1390) است. فیلم روایت هفتادوپنج دقیقه‌ای و ریل تایمِ زندگیِ دو خانواده است که درگیر تخلیه خانه و اسباب‌کشی و برپایی عروسی هستند. خانواده محسن قرار است خانه را تحویل فرهاد و الهه بدهند. فرهاد و الهه نیز درصدد مستقر کردن وسایل خانه و آماده کردن خانه جهت عروسی شب هستند. ادامه مطلب: من توی یک خانه‌ام؛ خانه‌ای خیلی زشت واکاوی فیلم «بی‌خود و بی‌جهت» از د

چکیدهمتن حاضر، سعی دارد تا با روش نشانه‌شناسیِ ساختاری، به تحلیل رمزگانِ موجود در فیلم «بوتیک» بپردازد. این فیلم در سال 1382 و به کارگردانیِ «حمید نعمت الله» ساخته شد. در این نوشتار با تحلیل کدهایِ در تقابل، نشان داده می‌شود که این فیلم چگونه شکاف‌های طبقاتی، جنسیتی و نسلیِ جامعه‌ی ایران در دوره‌ی اصلاحات را بازنمایی و به نقد می‌کشد. ادامه مطلب: تعارضات اجتماعی و کنش‌های شکست‌خورده‌ی فرودستان:

    خلاصۀ داستان فرنسیس هالادی دختر بیست و هفت ساله‌ای است که مدتی است از خانوادۀ خود در ایالت ساکرامنتو جدا شده و در کنار دوست صمیمی‌اش سوفی در نیویورک زندگی می‌کند. او سودای این را دارد که روزی یک رقصنده و طراح رقص مدرن مشهور شود، اما شرایط زندگی بر وفق مرادش پیش نمی‌رود. از کار نیمه‌وقتش در باشگاه رقص بی‌کار می‌شود و مجبور می‌شود برای گذران زندگی، موقتاً دست به کار مشاغل گذری شود و از آن‌جا

«کل شالوده‌ی آمریکا پاسخی است به عملیات دوگانه‌ی تعمیق قانون اخلاقی در وجدان و ضمیر فردی، یعنی نوعی تندروی خواسته‌ی آرمان‌شهری همیشگی فرقه‌ها و تحقق بی‌واسطه‌ی آن آرمان‌شهر در کار، آداب و رسوم و شیوه‌ی زندگی» (بودیار، 1986، ص101) ادامه مطلب: فساد ذاتـی و مالیخولیـا | فساد و مبارزه با آن در سبک زندگی آمریکایی اضافه کردن دیدگاه جدید

مقدمه استراحت مطلق (1391) فیلمی به کارگردانی رضا کاهانی است. نویسندگی فیلم‌نامه نیز محصول تلاش توأمان کاهانی و قطبی‌زاده است. در این نوشتار در چارچوب نقد زنانه و با تمرکز و توقف بر شخصیت‌های زن نقش اصلی داستان، تلاش خواهد شدت تا وضعیت زنان در این اثر، شیوه‌ی بازنمایی آنان، سرنوشت و فراز و فرودهای شخصیتی و جایگاه معنایی‌شان در نظام اثر مورد اشاره و تحلیل قرار گیرد. از دیدگاه تحلیل‌گران فمینیستی،