اختصاصی

تمامی ادوار جشنواره فیلم فجر

1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 رتبه 5.00 (2 رای)
یادداشتی بر «مالاریا» ساختۀ پرویز شهبازی / روایت سرگردانی یا سرگردانی روایی؟
  تازه‌ترین اثر پرویز شهبازی، روایت‌گر سرگردانی دختر و پسری شهرستانی در تهران است، اما فیلم هم‌چون شخصیت‌ها، از پایه‌ریزی الگوی روایی متناسب خود عاجز و در گسترش آن سرگردان است. ادامه مطلب: یادداشتی بر «مالاریا» ساختۀ پرویز شهبازی / روایت سرگردانی یا سرگردانی روایی؟ اضافه کردن دیدگاه جدید
1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 رتبه 2.75 (2 رای)
نگاهی به فیلم‌های«کفش‌هایم کو»؟ و «برادرم خسرو» /  ایده هایم کو؟
  استفاده از شخصیت محوری پیرمردی آلزایمری و جوانی دوقطبی در فیلم، برای فیلم سازان، بستر حاصلخیزی را فراهم می‌کند تا با مطالعه ی دقیق پیرامون ویژگی های این دسته از افراد ، درامی گیرا و حساب شده را خلق کند. اما کارگردانان این دو ایده که از دو نسل کاملا متفاوت سینمای ایران هستند ، از این موقعیت مناسب استفاده نکردند و با خلق کاراکترهایی دست و پا بسته ، خود را در دایره ی محدود تکیه بر توانایی های با
1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 رتبه 4.50 (1 رای)
نگاهی به فیلم «ابد و یک روز» ساخته سعید روستایی / بالاتر از سیاهی، رنگی هست
  دیروز به تماشای اثر بسیار خوب سعید روستایی با عنوان «ابد و یک روز» نشستم که از قضا فیلم صدرنشین فهرست نیز هست. داستان فیلم در چند روز روایت می شود. سمیه (با بازی پریناز ایزدیار) خواستگاری افغان دارد که می خواهد او را برای زندگی به کشور افغانستان ببرد. با وجود این‌که اغلب لحظات فیلم در خانه بسیار قدیمی این خانواده می‌گذرد فیلم همچنان پر از جزییات است و روستایی با میزانسن‌هایش لحظه‌ای را برای ک
1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 رتبه 4.17 (3 رای)
نگاهی به پر سر و صداترین فیلم جشنواره؛ لانتوری / داستان‌ام آرزو ست ...
ساختن فیلم با دغدغه‌های اجتماعی، در سینمای ایران سال‌هاست که رواج دارد و اکثر محصولات سالانه‌ی سینمای ایران داعیه واکاوی مسائل روز اجتماعی و بحران‌های جوانان را دارند. در این بین، تنها آثاری می‌توانند در ذهن مخاطب ثبت شوند که با قصه‌ای حساب شده و فیلم‌نامه‌ای با فراز و فرودهای دراماتیک، حرفی برای گفتن داشته باشند. فرهادی، با تکیه بر تم دروغ‌گویی و فروپاشی در طبقه متوسط، سهم خود را در این ژانر اد
1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 رتبه 4.00 (5 رای)
یادداشتی بر «به دنیا آمدن» ساختۀ محسن عبدالوهاب / همه چیز و هیچ چیز
نام نویسنده و کارگردان (محسن عبدالوهاب) کافی است تا پیشاپیش منتظر تماشای یک درام اجتماعی با رنگ‌وبویی متفاوت از سینمای بدنه باشیم. اما ملودرام خوش‌ساخت «به دنیا آمدن» که با محوریت یک خانوادۀ جوان شکل گرفته، علیرغم تمامی تلاش‌هایش در پرداخت جزئیات و داشتن چندین سکانس خیلی خوب، در نهایت موفق نمی‌شود ابعادی اجتماعی پیدا کند. ادامه مطلب: یادداشتی بر «به دنیا آمدن» ساختۀ محسن عبدالوهاب / همه چیز و
1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 رتبه 4.88 (4 رای)
نقد فیلم «بارکد» مصطفی کیایی / یادداشت جشنواره‌ای / بازگشت موفقیت‌آمیز یک فیلمنامه‌نویس
مصطفی کیایی با یک کمدی خوش ساخت به نام ضد گلوله کار خود را آغاز کرد و نوید یک فیلمنامه‌نویس موفق در سینمای ایران را داد. فیلم بعدی‌اش خط ویژه نشان داد او به راحتی می‌تواند معضلات اجتماعی را وارد یک تریلر مهیج کند و جزء معدود فیلمسازان قصه‌گویی باشد که می‌تواند در دل شهر قصه‌اش را تعریف کند. موفقیت خط ویژه که البته از نظر من فیلم مهیج اما متوسط به شمار می‌رود با یک فاجعه به نام عصر یخبندان همراه

پیشنهاد کتاب

باستان شناسی سینما