اختصاصی

نقد سینمای اروپا

1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 رتبه 4.86 (28 رای)
نقد فیلم ۴۵ سال / تانگوی دونفره در آرامش
  عنوان فیلمِ «۴۵ سال»، کم‌ترین نیازی به رمزگشایی ندارد. «کیت (با بازی شارلوت رمپلینگ) و جف مرسر (با بازی تام کورتنی) یک زن و شوهر پابه‌سن‌گذاشته‌ از طبقه‌ی متوسط هستند که در بزنگاهِ تدارکِ چهل‌وپنجمین جشن سالگرد ازدواج‌شان، نامه‌ای مبنی بر پیدا شدن جسد زنی جوان -پس از سال‌ها- در کوه‌های برف‌گرفته‌ی کشور سوئیس دریافت می‌کنند؛ زنی که پیرمرد، زمانی دلبسته‌اش بوده است...»   ادامه مطلب: نقد فیلم
1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 رتبه 4.76 (25 رای)
نقد فیلم «بروکلین» (Brooklyn) /  این آدم‌های معمولی
  تمام «بروکلین» (Brooklyn)، یک طرف و ۷ دقیقه‌ی انتهایی‌اش -بالاخص ۶۰ ثانیه‌ی آخر فیلم- یک طرف دیگر! این‌جور مواقع است که میزان تأثیرگذاری یک پایان‌بندیِ درخشان بر کیفیت نهاییِ اثر، روشن می‌شود. جان کراولی اگر پایان فیلم‌اش را با چنین حال‌وهوا و کیفیتی نمی‌بست، حتی احتمال داشت که «بروکلین» به لیست پروژه‌های شکست‌خورده‌ی ۲۰۱۵ اضافه شود! پایان شوق‌برانگیز «بروکلین» حال‌مان را خوب می‌کند و موجب می
1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 رتبه 3.90 (5 رای)
نقد فیلم «دختر دانمارکی»/ دو نقش‌آفرینی خارق العاده
  بسیار این جمله را شنیده‌ایم که برخی از مردم در بیشتر مواقع زندگی‌اشان احساس می‌کنند که در درون یک کالبد دیگری زندگی می‌کنند. این به واقع تعریف حسب و حال آن دسته از افرادی در جوامع کنونی ما است که با صفت تراجنسیتی خطاب می‌شوند. اینار وگنر هنرمندی بود که در دهه‌ی 1920 میلادی در کپنهاگن دانمارک گرفتار چنین احساسی شد. یعنی به واقع در زمانی که این چنین احساسی کاملاً برای جوامع اروپایی بیگانه و داف
1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 رتبه 3.50 (3 رای)
رنگی از رستگاری بر پرده‌ی معنا
  فیلم آیدا برای آن‌ها که به دنبال فیلمی پر رنگ و لعاب و با جذابیت‌های ظاهری سینما هستند، می‌تواند به ساخته‌ای منزجر کننده تبدیل شود، اما برای آن دسته از افرادی که به دنبال لایه‌های عمیق‌تری از نور و تصویر و به دنبال فهم مفاهیمی ارزشمند و فرم‌هایی نامتعارف هستند، می‌تواند تجربه‌ای گران‌قدر و لذتی ماندگار به جای گذارد. ادامه مطلب: رنگی از رستگاری بر پرده‌ی معنا اضافه کردن دیدگاه جدید
1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 رتبه 4.13 (4 رای)
یک نگاه؛ «آیدا»: پاول پاولیکوفسکی
پاول پاولیکوفسکی، تاریخ (سینمایی) اروپا را در یک فیلم جاده‌ای قوی اما حزن‌آلود خلاصه می‌کند. ادامه مطلب: یک نگاه؛ «آیدا»: پاول پاولیکوفسکی (1) دیدگاه
1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 رتبه 4.40 (10 رای)
نقد فیلم «نشستن کبوتر روی شاخه بازتابی از زندگی» ساختة روی اندرسون
تراژدی حکایت از مرگ و پایان دارد و در مقابل کمدی به ادامة زندگی ادامه دارد.اولین فیلم داستانی و بلند روی اندرسون برای ورود به رقابت شیر طلایی بعد از هفت سال کمدی فاخری به نام نشستن کبوتر روی شاخه بازتابی از زندگی A Pigeon Sat on a Branch Reflecting on Existence است. کمدی-تراژدی در اساس تلفیقی از جمله فوق است: «همه ما می‌میریم، اما زندگی ادامه دارد». ادامه مطلب: نقد فیلم «نشستن کبوتر روی شاخه با

پیشنهاد کتاب

باستان شناسی سینما