آخرین مقالات تحلیلی

  یک هتل ( یا مهمان‌خانه ) چه نوع مکانی است؟ یک هتل ( یا مهمان‌خانه ) در شهری که شهر اجدادی/پدری‌مان نیست و نه حتی شهر اجدادی/مادری‌مان، چه نوع مکانی است؟ ادامه مطلب: انبساطِ لوکیـشن اضافه کردن دیدگاه جدید

  بدیهی ترین پیش‌فرض‌های ما از مفهومی به نام ژانر در سینما از آن به عنوان شیوه ای برای سازمان‌دهی فیلم‌ها مطابق با الگوهای شناخته شده خبر می‌دهد. ژانر در در این معنا هم‌چون آن چارچوب ایدئولوژیکی است که مجموعه‌ای از قراردادهای ژنریک، آن هم برای بیان شدن به زبان تصویر را در خود جای داده است. اما فارغ از نقش گفتمان‌های نهادی خاصی که با ورود به درون ساختارهای ژنریک سعی می‌کنند تا کلیات آن‌ها را شکل

«زندان گود است. سنگی است. شکل آن، شکل نیم‌کره‌ای تقریباً کامل است؛ کف زندان که آن هم از سنگ است، نیم‌کره را کمی پیش از رسیدن به بزرگ‌ترین دایره متوقف می‌کند. دیواری از وسط آن‌را نصف می‌کند. دیوار بسیار بلند است اما به قسمت فوقانی گنبد نمی‌رسد». ادامه مطلب: چشم‌ها و آینه‌ها اضافه کردن دیدگاه جدید

  1.نیرو و انگیزه این نوشته، نقد یا تفسیرِ صِرف یک فیلم نیست؛ بلکه گره‌زدن میل-آگاهی‌هایِ فیلم، تماشاگر و نویسنده این نوشته به یکدیگر است. همراهی است با یک متن-جهان. فیلم آبی، گرم‌ترین رنگ‌هاست، بیش از آن که فیلمی درباره همجنس‌گراها باشد، فیلمی درباره فاعل گرایش‌ورز است. بیش از آن که فیلمی درباره همجنس‌گرایی باشد، درباره گرایش است. نیز نه درباره میل جنسی، که درباره میل و عشق. فیلمی، در مرز روان

  استوارت هال [1] در مقاله‌ی رمزگذاری/رمزگشایی-که مربوط است به بررسی نقش مخاطبان در تولید معنا-بر این باور است که تصاویر را نخست تولیدکننده‌ی تصویر رمزگذاری می‌کند و سپس بیننده‌ی همان تصویر آن‌ها را رمزگشایی می‌کند. در این فرآیند انتقال معنا تنها زمانی هم صورت می‌گیرد که رمزگذاران و رمزگشایان در چارچوب حیات فرهنگی خود از نظام‌ نشانه و نمادهای هماهنگی بهره بگیرند. ادامه مطلب: به سوی خلق بدن سیا

      این متن ترجمه‌ی بخش کوچکی است از رساله‌ی «کتاب الکتابت» اثر ابن حقّان بخاری فیلسوف اندلسی قرن پنجم. از آن‌جا که کتاب در عین ایجاز نوشته شده، مترجم سعی کرده به مناسبت حال متن، تفاسیر و تحشیه‌هایی بر آن بیفزاید. بیشتر تفسیرها - که در پرانتز آورده‌شده‌اند – جستجوی شرحی است برای متن اصلی، بر مبنای متون خورخه لوییس بورخس، نویسنده‌ی دیگری از فرهنگ اسپانیایی‌زبان، که مانند ابن حقّان، خود را با

زنان برای فروش     برهنه، روسپی، پورنوگرافی-  چه گونه‌هایی از رابطه حولِ ثبت بازنمایی، در بین این سه نماد زنانگی وجود دارد؟ برهنگی، میراث عهد باستان، تا قرن نوزدهم همه‌ی عناصرش حفظ شد، اما مرد که نمایشِ ایده‌آل بدنش، در اصل، ارائه‌دهنده‌ی مدلی ادراکی برای بیان نقاشی بود، حذف شد. روسپی، چه به شکلِ تجسمِ گلامورش در مقام فاحشه‌ای مشهور یا به شکل تصویر پست و هرزه‌ی دختری همگانی، یکی از موتیف‌های

  مقدمه: هنرها همیشه جایی نزدیک به ارزش‌ها زیسته‌اند بر پهنه‌ای که نسبت آن‌ها را ممکن کرده یا خود، چیزی نبوده جز نسبت یا نسبت‌های متکثرشان. هنرها همیشه در فضای ارزش‌ها نفس کشیده‌اند. در فضایی که هر نفس، زاینده‌ی معنایی نو بوده و خطی تازه را در این پهنه گشوده است. هنرها حول ارزش‌ها تجمع می‌کنند، به دور آن‌ها حلقه می‌زنند و از طریقِ آن‌ها کار می‌کنند. هنرها هر قدر هم که توهمِ خودآیین‌بودن را ب