هم‌کاری گوکان تیریاکی با نوری بیگله جیلان، برنده‌ی نخل طلایی

اکادمی هنر- کارکردن با نوری بیگله جیلان، یکی از برجسته‌ترین هنرمندان حال حاضر ترکیه، بودجه‌ی عظیمی نمی‌خواهد.

گوکان تیریاکی، فیلم‌بردار، موضوع هم‌کاری خود را با جیلان در جشنواره‌ی Camerimage لهستان مطرح می‌کند. جیلان، برنده‌ی نخل طلایی، به واسطه‌ی خوانش‌های هستی‌شناسانه، صحنه‌های ایستای تهدیدآمیز و انتقادات تند خود شناخته شده است.

تیریاکی اظهار می‌کند:«همیشه هم کار کردن با یک تصویربردار، نویسنده و بازیگر ثابت کار آسانی نیست. فرآیندهای پیش از تولید، ماه‌ها زمان می‌برند، فعالیت‌هایی نظیر: بررسی درجه حرارت و جوی که بتواند مناظر طبیعی متعلق به آناتولی را بازسازی کند و نگارش فیلم‌نامه که بر عهده‌ی ابرو، همسر جیلان است.»

او به همراه جیلان برای تصویربرداری راهی مناطق روستایی می‌شود. در این مرحله، دو نفر در مقابل دوربین به تمرین دیالوگ‌ها می‌پردازند که به نظر او کار سرگرم‌کننده‌ای است.

برای ساخت «خواب زمستانی»، داستان ستاره‌ی سابق سینما که دوران افول خود را سپری می‌کند و گرفتار معضلات اخلاقی است، آنان تصمیم می‌گیرند برای فیلم‌برداری از نمایی سرد و برفی در کوهستان، جمعیت منطقه‌ی کوهستانی را تخلیه کنند. تیریاکی می‌گوید آن‌ها مجبورند برای بهره‌گیری از نور روز و نور مهتاب، فرآیندهایی طولانی و بدون شتاب‌زدگی را طی کنند. او اضافه می‌کند:« اگرچه خط به خط فیلم‌نامه، مانند سایر آثار جیلان، در کمال دقت نگاشته شده است، بازیگران در مواردی که لزوم آن را احساس می‌کنند، به بداهه‌گویی تشویق می‌شوند و کارگردان نیز پذیرای آنان خواهد بود.»

این راه‌کار متن را به مخاطره نمی‌اندازد و تنها به کارگردان این اطمینان را می‌دهد که به بهترین قالب ممکن دست یافته‌ است.
تیریاکی بر خلاف بسیاری از فیلم‌برداران، تمایل به گرفتن مجدد تصاویر دارد چراکه به عقیده‌ی او این گونه می‌توان به پختگی لازم رسید.
جیلان هم‌چنین از فیلم‌برداران خود می‌خخواهد که عمیقاً به صداها توجه کنند، صداهایی هم‌چون پارس سگ از فاصله‌ی دور یا نفس‌های یک اسب در مزرعه‌ای زمستان‌زده، که جزییات مهم و تأثیرگذاری به شمار می‌روند.