اختصاصی

  • برندگان ونیز ۲۰۲۲ مشخص شدند، سهم پررنگ سینمای ایران در بخش های مختلف

    هفتاد و نهمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم ونیز شنبه شب با اعلام برندگان و مراسم اختتامیه به کار خود پایان داد. این جشنواره در ونیز ایتالیا از ۳۱ اوت تا ۱۰ سپتامبر ۲۰۲۲ برگزار شد. مستند همه زیبایی و خونریزی (All the beauty and the bloodshed) به کارگردانی لورا پویترس برنده شیر طلایی برای بهترین فیلم در هفتاد و نهمین دو...

نقد فیلم hell and high water؛ کریس پاین و بن فاستر در یک تریلر جنایی فوق‌العاده (به هر نحوی که شده)

 

به هر نحوی که شده

 

بر روی کاغذ hell and high water* «به هر نحوی که شده» چیز ویژه‌ای به نظر نمی‌رسد. باز هم داستان، حکایت تعقیب و گریز یک پلیس و دو دزد است. مکان این وقایع هم در غرب تگزاس است. جایی که به واقع ژانر وسترن کلاسیک هالیوود را در دامان خود پرورانده است. در چند سال اخیر «جایی برای پیرمرد‌ها نیست» برادران کوئن بهترین فیلم از این مجموعه فیلم‌ها است. اما اکنون و بعد از تماشای فیلم جدید دیوید مکنزی به نظر می‌رسد که این ساخته‌ی برادران کوئن رقیب بسیار قدری برای کسب عنوان بهترین دارد.


به واقع فیلم جدید دیوید مکنزی یک نئو وسترن است که از قضا لذت‌بخش‌تر از فیلم برادران کوئن است. فیلم از لحاظ فنی بی عیب و نقص است. فیلم همچنین آکنده از نوعی تنش اخلاقی است که به عبارتی جانمایه‌ی اساسی رویکرد چنین سینمایی به چهان خارج تلقی می‌گردد. هر چند فیلم همچنان از نقطه نظر محتوایی شبیه به همان چیزی است که برادران کوئن با «جایی برای پیرمردها نیست» دنبالش می‌کردند؛ یعنی مشاهده‌ی فروپاشی تدریجی ارزش‌های سنتی از نگاه بچه‌های قدیمی. کسانی که به واقع به نظر می‌رسد خودشان را حافظ میراث گذشتگان جامعه می‌دانند.

 


فیلم مانند بسیاری از ماجراجویی های پیچیده زیرزمینی دیگر با سرقت از بانک آغاز می‌شود.در یکی از شهرهای کوچک تگزاس دونفر با صورت های پوشیده تفنگ خود را در هوا تکان می‌دهند و پول ها را از متصدی صندوق می‌گیرند. یکی از آن‌ها جوان سفید پوستی است که به نظر می‌رسد بیش از حد از دزدی لذت می‌برد. تا اینجای کار ما گمان می‌کنیم در حال دیدن فیلمی هستیم که قرار است در باب یک عده خلافکار باشد که در نهایت قرار است به دستان آدم خوب داستان بیفتند. اما فیلم چیزی کاملا متفاوت است. توبی (کریس پاین) و تانر (بن فاستر) دو برادر هستند که برای اعمالشان دلایل خوبی دارند. این دو جنایتکارانی درجه دوم هستند که چرخش و پیچش از قانون آن ها در دنیای واقعی ریشه دارد.

 


کریس پاین با جدیت همواره در تلاش بوده تا نقش‌هایی بیابد که به اندازه‌ی نقش کاپیتان کرک به او بخورد. و بدون شک این نقش برای او یک موفقیتی بزرگ است. کریس پاین در نقش توبی، از همسرش طلاق گرفته و یک سال است که فرزندانش را ندیده است. او به اندازه‌ی برادرش تانر حرفه‌ای نیست. تانر که بن فاستر بازی‌اش می‌کند در فیلم سابقه‌ی زندان رفتن دارد و یک خلافکار حرفه‌ای است. اینطور که به نظر می‌رسد ایده‌ی تمام سرقت‌ها متعلق به توبی است.

 


باید اشاره کرد که اصولاً برای یک فیلم کار سختی نیست که ما را طرفدار سارقان یا حتی قاتلان داستان کند. اما در فیلم مکنزی ابهام قدرتمندی در ارتباط دادن ما و دزدی برادران وجود دارد. هر دو برادر در فقر بزرگ شده اند. در فیلم توجیه توبی برای تبدیل شدن به یک جنایتکار این است که او می‌خواهد شرایط اقتصادی بد خانواده اش را تغییر دهد. او و تانر در عین ضداخلاق بودن، شرافتمند نیز هستند. امری که حتی در فیلم توسط شخصیت خوب داستان نیز تائید می‌شود. شخصیتی که نقش او را جف بریجز بازی می‌کند. کلانتری که نمی‌داند دست آخر در قبال کارهای مجرمانه‌ی این دو برادر چه واکنشی نشان دهد.

 

*عنوان انگلیسی فیلم یک اصطلاح است. از همین رو ترجمه‌ی تحت‌الفظی آن به صورت «جهنم و آب بالا» یک اشتباه مهلک می‌نمایاند. در زبان انگلیسی این اصطلاح زمانی به کار می‌رود که طرف قصد داشته باشد به هر نحوی که شده و به واسطه‌ی هر چیزی کاری را آغاز و به اتمام برساند. 

 

 

 

درباره نویسنده :
نام نویسنده: بهروز صادقی

نوشتن دیدگاه


تصویر امنیتی
تصویر امنیتی جدید

مطالب مرتبط

تحلیل سینما

تحلیل تجسمی

پیشنهاد کتاب

باستان شناسی سینما