خوانش تک نگاره

افلاطون آنچنان بنای عظیمی از ایده بنا کرد که سایه‌اش تا جهان هست، گسترده است. عالم مُثُل، عالم ایده‌ها است و جهان ما عالم سایه‌ها. فیلسوفان مسیحی، لوگوس را ازلی می‌دانستند و ابد . لوگوس مکانی بود برای ایده‌های افلاطونی و در ازل جهان و هستی از آن جاری شده بود.  لوگوس عاقبت در بدن مسیح زمینی شد. بدن دیگر یک کالبد نیست تجسد لوگوس است. بدنی برای نیروی کیهانی است. بدنی که آغاز جهان را در خود جای داده

    رومیان باستان بر روی طاق های نصرت پیکره هایی با جزئیات فراوان می‌گذاشتند.‌‌ پیکره‌هایی که تنها از آسمان می‌شد آن‌ها را دید. اما این پیکره‌ها، این ابژه هنرها برای چه نگاهی خلق شده اند؟ادامه مطلب: انریکو روبوستی؛ نگاه خیره/ خوانش تصویر، شماره‌ی هفدهم اضافه کردن دیدگاه جدید

  بازگشت به امر فیگوراتیو در زمانه‌ی نسبی گرایی و بی اعتباری واقعت ، عصیان بزرگ بیکن است. او همچون استاد تاریکی  کاراواجو،بر نظم موجود می‌شورد و امر انتزاعی را از بوم کسر می‌کند. واقعیت را همچون کاراواجو از سقوط ماده، از هبوط از درون تباهی بیرون می‌کشد. هسته ای صلب برای نمایش سستی، تعینی تمام عیار برای بازنمایی عدم تعین. ادامه مطلب: فرانسیس بیکن؛ انهدام/ خوانش تصویر، شماره‌ی شانزدهم اضافه کردن

  شاید کیفر بزرگترین نقاش زنده جهان باشد اگر بزرگی حامل معنایی باشد در جهانی که به آن پرتاب شده‌ایم. جهان اضطراب و اندوه. جهانی بازنمایی شده در هیچ و نامتناهی.ادامه مطلب: آنسلم کیفر؛ گذشته/ خوانش تصویر، شماره‌ی پانزدهم اضافه کردن دیدگاه جدید

  نقاشان بزرگ تاریخ از قرون وسطا تا امروز همواره به پرسشی بنیادین بازگشته‌اند تا به میانجی خط و رنگ آن را طرحی نو دراندازند. پرسشی که رابطه‌ی خدا-انسان را در فیگوری تاریخی در بدنی بحرانی جستجو می‌کند: فیگور مسیح بر صلیب. ادامه مطلب: مسیح ولاسکز، پرسش/ خوانش تصویر؛ شماره‌ی چهاردهم اضافه کردن دیدگاه جدید

  شاگال بنای باشکوه تاریخ هنر را ویران می‌کند. از طراحی تا پرسپکتیو، از ترکیب‌بندی تا توازن. او با گسست از وضعیت ذات رهایی بخش هنر را عیان می‌کند. ذاتی که نامتعین است و تن به قاعده نمی‌دهد. شاگال نشان می‌دهد چگونه معنای هنر از داوینچی با آن نظم جنون آسا و طراحی بی‌نقص تا فیگوری خام و کودکانه گسترده است و چگونه عنصر رهایی بخش هنر در جادوی اکسپرسیو و معجزه بیان پنهان شده است. ادامه مطلب: مارک شا

  سیزیف اسرار خدایان را نزد انسان ها فاش کرد. مرگ را به زنجیر کشید و زندگی را در آغوش گرفت . زندگی با تمام شهوت‌ها و لذت هایش پولوتون خدای جنگ را مامور کرد تا "مرگ" را از زنجیر رها کند.  ادامه مطلب: تکرار؛ کارگران در راهِ خانه‌ی ادوارد مونش/ خوانش تصویر شماره‌ی دوازدهم اضافه کردن دیدگاه جدید

بدن‌های تکه پاره و سرخی خون بر خاک، خندق‌هایی در تصرف بی‌شمار بدن‌های بی‌جان، صدای ضجه‌ها و آرزوهای بر باد رفته، سیگارهای بی‌آتش رها شده و عکس‌های نیمه سوخته از لبخند زیباترین معشوقان جهان، تصویر آشنای هر جنگی است. ادامه مطلب: گاز خردل؛ جان سینگر سارجنت/ خوانش تصویر؛ شماره‌ی یازدهم اضافه کردن دیدگاه جدید