آخرین نقد آثار

  وقتی هنوز بیش از سی و پنج سال به تولدم مانده بود، نویسنده‌ی گمنامی در پراگ، برای آن‌که ثابت کند نویسنده است، زبان مادری‌اش را به گورستان سپرد و به زبان اشغالگر آلمانی هم قصر را پدید آورد، هم محاکمه را و آدم ناوجودی با اسم کوچک یوزف و اسم خانودگی کاف را در ادبیات جاودانه کرد. ادامه مطلب: نگاهی به «پراگ شهری که رویا می سازد» اضافه کردن دیدگاه جدید

    برف روی کاج‌ها با یک پرولوگ تقریباً نیم ساعته آغاز می‌شود که شخصیت‌های داستان و روابط آن‌ها را با یکدیگر نشان می‌دهد. علی و رویا زوج تیپیکالی هستند که یک زندگی معمولی را می‌گذارند، هر ماه برای خرید ماهیانه به فروشگاه می‌روند، شاگردهای پیانوی رویا هرروز به صورت مرتب و سر ساعت مشخص برای تحویل درس به خانه‌ی آن‌ها می‌آیند. همه چیز به آرامی جلو می‌رود، تا این‌که یک روز رویا با دوست پسر یکی از شاگ

    خلاصة داستان: پارکر مردی است خشن، جدی و به حق خود قانع. او در آخرین سرقتی که پدرِ نامزدش نقشة‌ آن را ریخته، همدستانش، او را که حاضر نیست در سرقت بزرگ‌تری با آن‌ها همکاری کند، به خیالِ خودشان می‌کُشند؛ اما او زنده می‌ماند و تصمیم می‌گیرد حقِ خود را از آن‌ها پس بگیرد ... ادامه مطلب: لسلی... / نگاهی به فیلم پارکر اضافه کردن دیدگاه جدید

  باز و بسته شدن درها و پنجره ها ورود به ساحت عشق است و زندگی... جغرافیای فیلم از میان درها و فضای افقی خانه خود را به بیننده می‌نمایاند. در اولین برخورد با ورود مامور آتش نشانی، پیانوی بزرگی دیده می‌شود که یادآور دوران باشکوه دو معلم پیانوی پیر و ورود به رابطه و داستان عشق میان آن‌هاست. ادامه مطلب: زندگی زیباست اما طولانی... / یادداشتی بر عشق اثر میشاییل هانکه اضافه کردن دیدگاه جدید

            باید به این باور برسیم که مسعود ده نمکی در سینمای عامه‌پسند به یک کارگردان برند تبدیل شده است، مردم تنها به خاطر اکبر دعبدی، الناز شاکردوست و محمدرضا شریفی‌نیا به سینما نمی روند، بلکه اسم کارگردان نیز یکی از اترکسیون‌های جذب مخاطب برای تحریک میل آن‌ها به تماشا است و می‌توان گفت مسعود ده نمکی در چهار اثر اخیر خود نشان داده که جامعه را بیش‌تر از سینما می‌شناسد، ده نمکی در چهار اث

     زمانی که متوجه شدم آکادمی سلطنتی لندن، نمایشگاه جدیدی از آثار ادوار مانه[1] را با نام «نمایشگاه تحول تاریخی» برپا کرده، بسیار هیجان زده شدم.(این نمایشگاه در تاریخ 27 ژانویه 2013 برگزار شد.) در سال 2003 موزه «پرادو»[2] در مادرید برروی رابطه این هنرمند با نسل قبل او تمرکز کرده بود و در سال 2011، موزه «ماسی‌دی‌اورسی»[3]  در پاریس، مانه را در میان هنرمندان معاصر قرار داده ‌بود. هر دوی این‌ها،

  خلاصه‌ی داستان: وُیچیتا و اِلینا دوست دوران کودکی هستند که هر دو در یتیم‌خانه بزرگ شده‌اند. اکنون وُیچیتا به یک کلیسا رو آورده و راهبه شده است. الینا که عاشق  وُیچیتاست، بعد از سال‌ها پیش او برای بازگرداندنش به آلمان می‌آید. ورود او و مخالفتش با مذهب و به خصوص پدر مقدس که راهبه‌ها او را می‌پرستند، زندگی به ظاهر آرام ویچیتا را تحت تأثیر قرار می‌دهد ...  ادامه مطلب: حتی در آن‌سوی تپه‌ها... اضا

  پردة اول   قدیمی‌ترها به ما می‌گفتند که چی خوب است و چی بد. این چندتا معنی داشت: اول این که کارها دو ارزشِ متمایزِ «خیر» و «شر» داشت (یعنی اخلاق)، دوم این که این ارزش‌ها جهان‌شمول بودند (یعنی این اخلاق در موردِ همه به صورت یکسان صدق می‌کرد و بنابراین قدیمی‌ترها این ارزش‌ها را به دیگران نیز گوشزد می‌کردند) و سوم این که چون این ارزش‌ها جهان‌شمول ‌بود و چون این ارزش‌ها کاملا مشخص و روشن بود (مث