آخرین نقد آثار

  تنیدگی دنیای سنگی زنده ماندگان مرده دل و مرده سامان زنده جان چه غمگسار است و چه کس بار قتاله‌ی هستی را به  دوش می‌کشد؟ زنی که خیال تبسم به صحنه می‌سازد یا نارفیقی که خنجر ناجوانمردی به سینه دارد و در این میانه چهزیباست رقص عاشقانه‌ی مرده‌ای متحرک که آرزوهایش را در وادی مردگان می‌جوید و به اشتباه گاه قدم به ساختمان مخروبه‌ی نمایش مضحک این زمانه می‌گذارد. خسرو، خاطره‌ی رسیدن را در پله‌ی آخر زندگی

    دنیای پیش روی ما مملو از بایدها، نبایدها، بودن‌ها و نبودن‌ها ، چیستی‌ها و چگونگی‌هاست. شاید غیر منصفانه باشد که با این چند کلمه ساختار دنیای حاضرمان را به قضاوت بنشینیم. شاید اگر در پس لایه‌های زیرین هر واژه به کندوکاو بنشینیم بسی به بیراهه نرفته‌ایم. جنبش ساختارگرایانه‌ی روسی و شاید نوع فرانسوی آن به زحمت می‌توانست از پس نگاه تیزبین و اندیشه محور مفهوم گرایان دنیای مدرن و مدرنیته‌ی مخالفا

      به یک تراژدی که دوهزار سال پیش نوشته شده است چگونه می‌توان وارد شد؟ می‌شود ویژگی‌های آن را به‌عنوان یک اثر نمایشی از نزدیک بررسی کرد و نحوه شخصیت‌پردازی، شگردهای گره‌افکنی و گره‌گشایی و سایر مختصه‌های شکلی و ساختاری آن را توضیح داد. می‌شود آن را با سایر تراژدی‌های درام‌نویس مقایسه کرد و در مقام قیاس، شباهت‌ها و تفاوت‌ها را برشمرد یا می‌شود رد زندگی شخصی او را در اثر نمایشی دنبال کرد و م

      "یک فستیوال سینمای ی(فرض این نوشته‌ی کوتاه، فستیوال‌های درجه الف سطح بین المللی است) یک گالری است. یک گالری که با بوم سفید بزرگ‌اش موقعیتی است برای ثبت کردن تمام آن تابلوهایی(فیلم‌هایی) که از معناهایی واحد و تعیین‌شده انباشته شده‌اند. در این موقعیت مخصوص هر هنرمند(فیلمساز) مجاز است تا اثرش را برای مدتی بر بوم سفید بزرگ گالری(دیوار) بیاویزد و  آن را در معرض دید کسانی بگذارد که برای تماشای

      آسمان زرد کم عمق در ادامه آثار اندیشمندانه بهرام توکلی، در ساحت دیدگاهی فلسفی و روانکاوانه در باب چگونه زیستن در محدوده‌ای آن سوتر از خط کشی‌های محتوم روزگار روایت می‌گردد. سینمایی که حول محور تخیل و سبک بالی خیال به پرواز در می‌آید و اندیشه را هم به دنبال این سفر به جنبش می‌دارد. ادامه مطلب: شعری برای رهایی / نگاهی به «آسمان زرد کم عمق» ساخته بهرام توکلی (1) دیدگاه

      الف) مشخصه ها [1] 1. در اولین نکته مواجهه با پوسترها آن‌چه مشخص است این‌که پوسترها برای تبلیغات فیلم طراحی شده‌اند، هم‌چنین گویای این مسئله است که فیلم توسط چه کسی کارگردانی شده، ستاره‌های فیلم چه کسانی هستند و جلوه‌های ویژه توسط چه کسی صورت گرفته با این وجود هنوز مدرن به نظر می‌رسد. ادامه مطلب: نگاهی به پوستری از فیلم «شهر گناه» از دریچه ارتباط تصویری اضافه کردن دیدگاه جدید

محمد حسن شهسواری پیشینیه‌ای در داستان‌نویسی معاصر دارد، اما تاریخ اسلام پیشینة مهمی در داستان‌نویسیِ معاصر ندارد. ترکیب این دو داده کتابی به اسمِ «وقتی دلی...» است که آدم از خواندنش دچار حیرت می‌شود. آیا واقعا این کتاب را شهسواری نوشته؟ و اصلا می‌شود به این کتاب‌ها گفت داستان؟ تا چه رسد به داستانی دربارة مسلمانی یا تاریخ اسلام.   ادامه مطلب: ببخشید؛ منظور شما چیست؟ / نگاهی به رمان‌هایی مثلِ «و

        عشق در ضمن زیبایی، روایتی غریب را هم به دنبال دارد؛ تبسمی بر لب و داغی گداخته بر روان و چه فراخ می توان از این موهبت الهی نگاریدن داشت. شاهکار میشاییل هانکه در ضمن سادگی فرم، نشانه گذاری هایی پیچیده و تاملات  نکته دانی به دنبال دارد که پرداخت هر وجه از آن، گزاره های تعمیم یافته ای را به پیچش ذهن می کشاند. نقطه تمایز فیلم با آثاری مشابه جایی است که بدون توسل به رویه ای اشک انگیز نزد م