نقد سینمای آمریکا

  «مردی برای تمام فصول» (A Man for All Seasons) ساخته‌ی فرد زینه‌مان، از نمایشنامه‌ای تحت ‌همین عنوان -به قلم رابرت بولت- اقتباس شده است. «مردی برای تمام فصول» از آثار برجسته‌ی زینه‌مان است؛ سینماگری که نام‌اش در مقام کارگردانِ چند فیلم مطرح تاریخ سینمای کلاسیک ثبت شده: "ماجرای نیمروز" (High Noon) [محصول ۱۹۵۲]، "از اینجا تا ابدیت" (From Here to Eternity) [محصول ۱۹۵۳]، "اسب کهر را بنگر" (Behold

  از همان آغاز فیلم با یک پویایی و تلاطم همراه است. یک پدر، پسرش و دیگر افرادی را مشاهده می‌کنیم که در حال دویدن برای محافظت از آلتون هستند. آلتون در حال مشاهده دویدن آن‌هاست و دارای گونه‌ای از قدرت‌های ماورایی است که حتی درکش برایش سخت است. ما هرگز متوجه این نمی‌شویم که این قدرت‌ها چه هستند یا این‌که چطور او از آن‌ها استفاده می‌کند پیش از آن‌که آن‌ها مجبور به ادامه دادن دویدن شوند. در عوض، فیل

    برادران کوئن دوباره بعد از مدت‌ها فیلمی در مورد عصر طلایی سینمای هالیوود ساخته‌اند. فیلم قبلی آن‌ها در این مورد؛ «بارتون فینک» داستان یک نمایشنامه‌نویس موفق در برادوی بود که پس از تطمیع شدن از سوی مدیران یک کمپانی تولید فیلم در هالیوود مدیوم هنری خود را عوض می‌کند تا این بار برای سینما بنویسد. پیشنهادی که در ادامه برای شخص نویسنده بدل به یک کابوس می‌شود. حال بعد از تجربه‌ی درخشان بارتون فینک

  از زمانی که خبر ساخت آخرین نسخه فیلمی در مورد بنیانگذار کمپانی اپل منتشر شد، نکته جالب توجه برایم روایت آرون سرکین فیلمنامه‌نویسی که توانایی و ظرفیت بالایی در نوشتن دارد؛ بود. در قیاس با نسخه قبلی، دنی بویل کارگردان آن، اثری ملموس‌تر و به مراتب بهتر از نمونه قبلی را ارائه کرده که نگاهی ادیبانه‌ای پشت آن مشاهده می‌شود، البته نقص کوچکی نیز در سندیت برخی مصادیق ارائه شده در فیلم نیز وجود دارد. پ

  «مکس دیوانه: جاده خشم» جورج میلر نه تنها مل گیبسون را بدل به یک ستاره کرد بلکه با فضاسازی غریب‌اش چهره‌ی جهان پساآخرالزمانی در سینما را به تصویر کشید. چهره‌ای که در فیلم پرهیجان جورج میلر به شدت سرگرم کننده و هیجان انگیز می‌نمود. حالا مدمکس پس از سی سال بازگشته تا تصاویر پیشینی حک شده بر اذهان طرفداران بی‌شمارش را تشدید کند. در فیلم جدید مد مکس تام هاردی جایگزین مل گیبسون منزوی شده است. انتخا

  اگر شما هم -درست مثل نگارنده!- وسط تماشای "لینکلن" (Lincoln) [محصول ۲۰۱۲] خواب‌تان گرفت و نصفه‌نیمه رهایش کردید، از شنیدن این‌که استیون اسپیلبرگ یک‌بار دیگر مضمونی سیاسی و میهن‌پرستانه را دست‌مایه قرار داده است، خوف به دل‌تان راه ندهید! «پل جاسوس‌ها» (Bridge of Spies) از "لینکلن" جذاب‌تر و بسیار همدلی‌برانگیزتر است و دلیلی برای نگرانی وجود ندارد! «پل جاسوس‌ها» حاصل کار جمعیِ اکیپی از استخوان‌