آخرین نقد آثار

  تابلو «شب پرستاره » همه دلهره‌های ون‌گوک را یکجا گرد آورده و آبستن فاجعه شده است. ادامه مطلب: ونسان ون‌گوک/ پایان نزدیک است اضافه کردن دیدگاه جدید

  سینما، ناب ترین ابزار برای تصویرنمایی پراکنده‌گی نگاه آدمی است و سینمای پست مدرن به هنگام‌ترین نشانه برای رسیدن به عصاره تفکری بازنمایان شده در عصر تکنولوژی به شمار می رود. فیلم «شکان، انگشتر متبرک و چند داستان دیگر» که اولین فیلم بلند سینمایی شهرام مکری به شمار‌ می آید، آشکارا نشانه‌هایی از سینمای پست مدرن را در خود دارد و از این حیث می‌تواند نمونه‌ای قابل ذکر از این نوع سینما برای آثار داخل

  رنه مگریت شاعر تصاویر است. شکسپیر بزرگ رنگ‌ها. جادوگری که راز هستی را بازنمایی می‌کند و بار گران بودن را به میانجی فیگورهایی آشنا در نگاه ما به چرخش می‌اندازد. مگریت هسته ملتهب هنر را به نمایش می‌گذارد. همان هسته متناقض و ناتمام، آن صیرورت مدام. شکافی که همواره خود را در دل اثر بازتولید می‌کند تا آن را از بند زمان بگسلد و در بی‌مکان و بی‌زمانی ازلی ابدی سرگردان کند. او جادوگری است که واقعیت ر

  قندون جهیزیه از مشکلات و فاصله طبقاتی و بحث‌های روز استفاده کرده تا فیلمی در نقد مشکلات اجتماعی باشد، اما آن‌قدر این نقدها سطحی و پرشاخ و برگ است که به هدف خود نمی‌رسد. به طور مثال از کارکرد جنس‌های چینی گرفته تا رندی تعمیرکارها، نادیده گرفتن طبقه کارگر، وضعیت ملک و اجاره، مشاورین املاک، فیلم‌هایی با بودجه‌های دولتی، پول حرام و کلی مبحث دیگر که باز می‌شوند و بدون رسیدن به سر منزل مقصود رها می

  تحت تعقیب‌ترین مرد، تریلر جاسوسی آنتونی کوربین را به سختی می‌توان اثری مملو از مشخصه‌های متعارف این ژانر یافت. تعقیب و گریز، پلیس‌های ورزیده و کارکشته، قتل و جنایت و ... مواردی هستند که کوربین، هوشمندانه به آنها پشت کرده و در فضایی آرام و فارغ از هیجان‌های زودگذر، درام خود را پیش برده است. ادامه مطلب: نگاهی به فیلم «تحت تعقیب ترین مرد»/ محرمانه هامبورگ اضافه کردن دیدگاه جدید

  در هر اثر هنری، به هر سبک و سیاقی، فضای فانتزی می‌تواند حاصل کار را شیرین‌تر و مقبول‌تر کند. فانتزی را باید نوعی از ارائه‌ی مفاهیم و ایده‌ها دانست که در آن فیلمساز، اصول معقول و منطبق بر منطق و جهان علیً را دگرگون کرده تا بتواند جهان ایده‌آلی که نظر دارد را خلق کند. این دنیای متفاوت - که دارای ما به ازای واقعی نبوده و بیشتر بر پایه‌ی تجربیات ذهنی و انبوهی از خاطرات نویسنده است - بستری مناسب ا

  نهنگ عنبر فیلمی است که از موقعیت‌های کمیک تشکیل شده و خرده روایت‌های آن در طول زمان فیلمیک، یک داستان سینمایی را نمی‌سازد. کل داستان هم بر اساس چند موتیف بر شخصیت ارژنگ (با بازی رضا عطاران) بنا شده است. مولفه تکرارشونده در این فیلم که تمامی موقعیت‌ها را از یکدیگر جدا کرده، خروج یک زن از زندگی ارژنگ است. با پایان مولفه تکرار شونده ارژنگ به حال و هوای دیگری سوق پیدا می‌کند. در پاراگراف بعد این

  نقاشی خط چه معنایی می‌تواند داشته باشد؟ مگر یک نقاشی از چیزی جدا از خطوط  تشکیل می‌شود؟  در واقع سوال اصلی در اینجا این است که کاربرد خط در این سبک از نقاشی چه توفیری با کاربرد آن در نقاشی‌های دیگر دارد؟ ادامه مطلب: نگاهی به نمایشگاه نقاشی خط مرتضی شمیسا در گالری فرهنگسرای نیاوران اضافه کردن دیدگاه جدید